ABD'de uzmanlık yapan Türk doktor sayısı neden azdır ?

TANER OZDEMIR wrote: "ABD'de uzmanlık yapan Türk doktor sayısı neden azdır?" ifadesinde bir gizli karşılaştırma yapılmaktadır. Diğer hangi uluslara göre az. Benim okuduklarıma göre en çok Hindistan, Pakistan, eski Sovyet ülkeleri, Güney Amerika ülkeleri, hatta İran'dan, Lübnan'dan, Filipinler'den, Suriye'den hekimler gitmekte. Genel olarak bakarsanız, bu ülkelerde çeşitli sıkıntıları hemen fark edebilirsiniz. Biz her ne kadar farkında olmasak ta Allah'a şükür hür bir ülkede yaşıyoruz. Başka bir ülkenin kontrolünde, esaretinde değiliz. Ana dilimiz olmayan bir dili evimizde konuşmak zorunda değiliz. Ülkemizde bir iç savaş veya baskıcı bir rejim yok. Her ne kadar tartışmaya açık olsa da yaşam şartlarımız genel olarak iyi. Ülkemizde de uzmanlık yapan bir doktor bir ev bir araba sahibi olabiliyor. Ülkemizde hala oturmuş bir sistemin olmadığı, her an her şeyin başımıza gelebileceği, 60 kalem vergiye maruz kalmamız, hekimlerin iş bölü kazanç oranının her geçen gün azaldığı doğru ama bir düşünün Hindistan'da 30 milyon insanın bırakın barınacağı bir yeri, nüfus cüzdanı dahi olmadığını. Öyle bir yerde çalışmak zorunda olduğunuzu bir düşünün. Orada yeni hekim olan birisi Amerika şartlarını sunan bir yere tabii ki bir an evvel gitmek ister. İmkanlarını seferber eder, çoğu şeyi riske eder çünkü kazanacağı çok şey vardır. Size kendinize şu soruları sormanızı tavsiye ederim, "Amerika'da uzmanlık eğitimi almakla ben ne kazanacağım?","Amerika'da ilerde yapmayı hayal ettiği iş için uzmanlık eğitimi almam mümkün mü?", "Amerika'da uzmanlık eğitimi almak için sarf edeceğim hem zamanın hem de paranın, ilerde maddi ve manevi olarak karşılığını alabilecek miyim? Buna değer mi? Bunu neden istiyorum?
ECFMG sertifikasını almış ve hatta uzmanlığını Amerika'da yapmakta olan ve tamamlamış arkadaşların çoğunun maddi kaygılardan çok bilimsel ve araştırma yapabilme kaygıları nedeniyle bu yola koyulduklarını ben yıllardır müşahede etmekteyim. Tıp ilimde bu işin dergahı Amerika. Ulaş'ın "Mimarlık eğitimi almak isteseydim, İtalya'ya gitmek isterdim" dediğini hiç unutmam. Bilimsel kaygı dışında, ekonomik beklentilerle bu yola koyulanlar ne yazık ki geri dönmek zorunda kaldılar.
Sonuç olarak Amerika'da istediğiniz branşta eğitim almanız genel olarak ihtimal dahilindeyse ve Türkiye'de istediğiniz branşla ilgili bilimsel araştırma fırsatına sahip olamayacağınıza ama Amerika'nın bu fırsatları size sağlayacağına kanaat getirdiyseniz ECFMG sertifikası işine girersiniz.Aksi durumlarda TUS. Dolayısıyla giden hekim sayısı az. Saygılarımla.

Suriye'li bir arkadasla konustugumda o da benzer seyler soylemisti. Ben senin yerinde olsam iki kere degil 10 kere dusunurum cok guzel ulkeniz var demisti.

Bence en buyuk sebep Turkiye'deki sistemle uzmanliga girilmesinin kolay olmasi ve her ne kadar Amerika'daki kadar olmasa da ekonomik kosullarin bir doktor icin kotu olmamasi.

Hindistan'dan, Suriye'den, Iran'dan cok IMG var, cunku ulkelerindeki durum ekonomik, sosyal olarak kotu ve USMLE surecinin zorluguna katlaniyorlar. Kanada'dan, Ingiltere'den vs ilk ulkelerden daha az olsa da bize gore cok IMG var, cunku ulkelerindeki kosullar iyi olsa da USMLE sureci onlar icin o kadar da zor bir surec degil. Sadece bir tercih yapiyorlar. Kanadalilar Adiyla IMG olsa da pek IMG gozuyle bakilmiyor.

Turkiye'de ise ulkeden kacmayi gerktirecek bir sebep yok ve USMLE sureci bizim icin zor (ekonomik ve cabasal olarak) (bir cok ulkeye gore ingilizce egitimimiz cok zayif, mesela hindistanda tip fakulteleri bildigim kadariyla ingilizce egitim veriyor).

E noluyor o zaman Turkiye'de uzmanliga yerlesmek de daha kolay olunca, ibre Turkiye'de kalmaya kayiyor. Sadece ekonomik olarak ve arastirma vs imkan olarak daha iyi kosullar isteyenler risk aliyor.

American Medical Association

downmania, kaynak nedir acaba,paylaşabilir misin?

Benim anlamadığım nokta neden insanlar doktorların para kazanmasını bu kadar çok kıskanıyorlar. Ya adam 2 yıllık dandikten bi fakülte okuyo sonra 3 bin TL maaşla işe başlıyor da. Neden biz 6 sene(tabi uzatmazsak ) o kadar stres için de hem de kutsal bi mesleği yaparken bu kadar kıskanılıyoruz. Adamlar sınav gecesi çalışıp geçebiliyor da hangi tıpçı sınav gecesi çalışıp geçebilir ki. Sabah uyan okula git , öğle aralarında bile çalış, sonra eve gel yemek ye, yine çalışşş

Tus muş Usmle ymiş tabi onlar için de çalış...
Enazından saygı gösterilmeli
Tamam bu kadar yıpranmanın karşılığını alamıyoruz ama en azından biraz saygı göstersin şu insanlar yaaa
Bir de yaptığımız meslek malum dünyanın en tehlikeli mesleğiyken....
Herzaman kızarım ' Küçük dağları ben yarattım' hesabında takılan doktorlara ama bazı vatandaşlar da bırakın şu doktorları bu kadar ezmeye çalışmasınlar ya....

Türkiye ABD'de uzmanlık yapan doktor sayısı olarak gerilerde derken sadece Hindistan,Pakistan,Meksika gibi ülkelere göre değil dünyadaki 100'e yakın ülke içerisinde en gerilerde .

Ekte IMG'lerle ilgili olarak ayrıntılı bir tablo mevcut . Görüldüğü gibi Almanya , İngiltere gibi oldukça gelişmiş ülkelerden de binlerce doktor ABD'de çalışmakta .

Tabi burada Taner arkadaş IMG oranının yüksek olduğu ülkeler ile kıyaslama yapıyor ise tamamen haklı,oralarda durumlar kötü,pek de düzeleceğe benzemiyor,ancak ülkemizde baskıcı bir rejim olmadığına, hür bir ülkede yaşadığımıza,başka bir ülkenin kontrolünde,esaretinde olmadığımıza elbette inanmıyorum,açıktan değil ama üstü kapalı sayılanların tam kasi bir ülkede yaşıyoruz.Hür bir ülke değil,bir korku ülkesi olmuştur Türkiye,kimin başına ne zaman ne geleceği belli değildir.Ancak yine bence çok da tartışaya açık değil ki Hindistandı,şuydu buydu gibi bir ülke ile kıyaslanamayacak derecede daha iyi duumdayız,o konuda katılıyorum.
Ek olarak şunu eklemekte fayda var.Ülkemizdeki insanların, ki dürüst davranmak gerekirse bunlara ben de dahilim diyebilirim, meslek seçiminde maddiyatı ön plana çıkarmaları hemen tüm meslek gruplarının seçiminde başlıca kriter olarak yerini alıyor.Aslında bu da bizim içinde yaşadığımız sisteme ne kadar alışık olduğumuzun bir göstergesi.Çünkü emeğinin karşılığını alamadığını düşünen ( doğru ya da yanlıştır, ama başka bir tartışma konusu,o yüzden " düşünen " diyorum )çok insan var ülkede,bu nedenle meslek seçiminde iyi geliri olan meslekler her zaman daha cazip olmuştur bizde. ABD yoluna giren IMG'ler de öncelikle geliri düşünüyorlar tabiatıyla,çünkü şimdiyek adar meslekte ehillik,mesleğe uygunluk,yapabilirlik gibi kavramlar neredeyse hiç göz önünde bulundurulmamış."Aman oğlum işsiz kalmasın,aman yıllarca işsiz gezmesin,atanabileceği garanti meslekleri seçsin " gibi yönlendirmeler ile meslek seçiyoruz çoğumuz.Oysa ki ABD'de büyük çoğunlukta pek de böyle bir dert olmadığını düşünüyorum,hekimlik yapmak isteyen adam herhalde "benim geleceğim ne olacak,hangi hastadan dayak yiyeceğiz acaba, iyi gelir elde edebilecek miyim" diye pek kafa yormuyordur diye zannediyorum ama net bir bilgim olmadığı için de bu konuyu bi,len Ulaş abinin söylediklerimde düzeltme yapmasını yeğlerim. Zannederim ki ehilliğe daha fazla önem verilen,meslek seçiminde kişisel istek,yetenek ve uygunlukların daha dikkate alınarak kararların verildiği bir ülke ABD.Bilmiyorum ki acaba, "ben kan görmeye dayanamam" diyerek hekimliği seçmekten vazgeçen insanlar ABD'de de var mıdır? ( sanki biz doğduğumuzdan beri kan revan içinde gezmişiz gibi )Bilemiyorum açıkçası...

Başka bir konuya, sistemle ilgili problemler olarak, yeri gelmişken değinmekte yarar görüyorum.Sınav sistemleri...
USMLE sınavları dahi açıkçası başlı başına, içinde benim de bulunduğum bir kesim için bir bela.Sınavlara baktığımız zaman yorum soruları çok hakim özellikle teorik aşamalarda. Örneğin,tamamen uydurma olarak söylüyorum; bir anatomi sorusu olsun diyelim;
USMLE'de şöyle bir soru tarzı var, işte efendim Los Angeles'da gecenin 2'sinde adam evine gidiyormuş,boyu buymuş,kilosu buymuş,hastalık-sağlık öyküsü böyleymiş.Derken orada ipsiz sapsız gezen bir eroinman adaın yolunu kesip para istemiş,adamda veremem sana para mara diyerek adamı reddedince eroinman arkadaş saplamış bıçağı adamın sağ subkostal alanına.Adam hemen bilmem ne hastanesinin aciline kaldırıldığında görülmüş ki nabız şu,tansiyon bu...vb.Adam yarım saat içinde hipovolemik şoka girmiş velhasıl. Hangi altta yatan sebep hastanın hipovolemik şoka girmesinden en fazla sorumludur,diye soruyor adam.
Yahu,biz böyle sorulara alışık değiliz.Soracaksın orda,diyeceksin ki hangi arter yaralanırsa ölürsün,hipovolemik şoka girersin?,bize bunu soracak adam.Biz böyle eğitim almışız,halen daha böyle almaya devam ediyoruz.
Ee peki noluyor,bu sefer sınavlara çalışırken bir konsantrasyon eksikliği görülebiliyor.Ezber sınavlarına gire gire yorum yapma yeteneğinden uzaklaşmışız zaten biz.O konulara o şekilde yorum yapmakta sıkıntı çekebiliyoruz.Bu da bence başka bir durum.Belki çok da büyütülecek bir problem değil ancak,sınava çalışan kişiyi etkileyebilecek faktörlerden bir tanesi.
Sevgiler...

"ABD'de uzmanlık yapan Türk doktor sayısı neden azdır?" ifadesinde bir gizli karşılaştırma yapılmaktadır. Diğer hangi uluslara göre az. Benim okuduklarıma göre en çok Hindistan, Pakistan, eski Sovyet ülkeleri, Güney Amerika ülkeleri, hatta İran'dan, Lübnan'dan, Filipinler'den, Suriye'den hekimler gitmekte. Genel olarak bakarsanız, bu ülkelerde çeşitli sıkıntıları hemen fark edebilirsiniz. Biz her ne kadar farkında olmasak ta Allah'a şükür hür bir ülkede yaşıyoruz. Başka bir ülkenin kontrolünde, esaretinde değiliz. Ana dilimiz olmayan bir dili evimizde konuşmak zorunda değiliz. Ülkemizde bir iç savaş veya baskıcı bir rejim yok. Her ne kadar tartışmaya açık olsa da yaşam şartlarımız genel olarak iyi. Ülkemizde de uzmanlık yapan bir doktor bir ev bir araba sahibi olabiliyor. Ülkemizde hala oturmuş bir sistemin olmadığı, her an her şeyin başımıza gelebileceği, 60 kalem vergiye maruz kalmamız, hekimlerin iş bölü kazanç oranının her geçen gün azaldığı doğru ama bir düşünün Hindistan'da 30 milyon insanın bırakın barınacağı bir yeri, nüfus cüzdanı dahi olmadığını. Öyle bir yerde çalışmak zorunda olduğunuzu bir düşünün. Orada yeni hekim olan birisi Amerika şartlarını sunan bir yere tabii ki bir an evvel gitmek ister. İmkanlarını seferber eder, çoğu şeyi riske eder çünkü kazanacağı çok şey vardır. Size kendinize şu soruları sormanızı tavsiye ederim, "Amerika'da uzmanlık eğitimi almakla ben ne kazanacağım?","Amerika'da ilerde yapmayı hayal ettiği iş için uzmanlık eğitimi almam mümkün mü?", "Amerika'da uzmanlık eğitimi almak için sarf edeceğim hem zamanın hem de paranın, ilerde maddi ve manevi olarak karşılığını alabilecek miyim? Buna değer mi? Bunu neden istiyorum?
ECFMG sertifikasını almış ve hatta uzmanlığını Amerika'da yapmakta olan ve tamamlamış arkadaşların çoğunun maddi kaygılardan çok bilimsel ve araştırma yapabilme kaygıları nedeniyle bu yola koyulduklarını ben yıllardır müşahede etmekteyim. Tıp ilimde bu işin dergahı Amerika. Ulaş'ın "Mimarlık eğitimi almak isteseydim, İtalya'ya gitmek isterdim" dediğini hiç unutmam. Bilimsel kaygı dışında, ekonomik beklentilerle bu yola koyulanlar ne yazık ki geri dönmek zorunda kaldılar.
Sonuç olarak Amerika'da istediğiniz branşta eğitim almanız genel olarak ihtimal dahilindeyse ve Türkiye'de istediğiniz branşla ilgili bilimsel araştırma fırsatına sahip olamayacağınıza ama Amerika'nın bu fırsatları size sağlayacağına kanaat getirdiyseniz ECFMG sertifikası işine girersiniz.Aksi durumlarda TUS. Dolayısıyla giden hekim sayısı az. Saygılarımla.

Kesinlikle katılıyorum... Özellikle sonradan nasıl olsa USMLE hazırlanırım diyenler genelde vazgeçiyorlar tabi idealist değise. Bir insan idealistse; bence önce garanticiliği bırakıp risk almalı. Tabi bunu için ilk başta USMLE mi TUS mu kesin kararını kusursuz vermeli bence...

Bence çok güzel sorular.
Ama ben farklı bir boyuttan bakmayı tercih ederim,elbetteki benim şahsi görüşüm bu.
Türk milleti biraz garantici bir millettir.Bu USMLE Stepleri ile başlayan yığınla bürokratik curcuna sistemine entegre olabilmek cesaret işidir
ancak bunu olumsuz algılamayınız.Buna cesaret edemeyenler cesaretsiz değillerdir.Sisteme entegre olmak ayrı bir mesele,bir de sisteme entegre olmaya çalışmak var.Bunlar bir ton para gerektiren işler ve sen ne olursan ol,işin sonu garanti değil.Bence biz bu işi pek sevmiyoruz.
Staja gidiyorsun,oradan buradan mektup almaya çalışıyorsun ( ki orada çalıştığın hocalardan tavsiye mektubu istemek bile ülkemizde pek yaygın bir anlayış değildir,teşbihte hata olmaz biraz yüzsüzlük bile sayanlar olabilecektir ), kendince CV yapmaya, araştırma yapmaya çalışıyorsun,bir yandan sınavlara giriyorsun,geçer bir puan alman şart.Anadilinde olmayan kişilere kendini kabul ettirmek için uğraşıyorsun, dil problemi de mevcut. Bu sırada burada okulu bitirme telaşı, zorunlu hizmet, kötü çalışma ortamı..ve daha bir ürü etken sayabilirim bu şekilde.Tamam, katlanalım, isteğimize ulaşalım, ancak o da garanti değil diye düşünüyoruz biraz. Nereden baksan 4-5 yıllık bir süre içinde, ne olacağı, nasıl sonlanacağı belli olmayan bir yolda ilerliyorsun.Herkesin durumu buna müsait olmayabilir. Ekonomik faktörler çok önemli.Ailenden şırrak diye minimum 10000 dolara yakın para istiyorsun herşey dahil.Ve bu paralar zaman içerisinde sürekli çıkan paralar.Bir anda verilecek paralar da değil.
Gözlemlerim şu yöndedir ki, USMLE'nin tüm prosedürlerinden haberdar olan ve ABD'de doktorluk yapmayı isteyen kişiler, durup buradaki vaziyete bir bakmakyı tercih etmekteler.Daha çok, uzmanlık eğitimi sonrası hayalleri gibi duruyor, ya da uzmanlık sırasında deneyimler yaşamaya çalışıyorlar.
Ek olarak başka bir konu daha var burada.ABD'de yaşam.Buna hekres kolaylıkla adapte olamayabilir.Çok fazla olumsuz faktörler var yaşam için,göğüslemesi kolay değil elbette.Hayat şartlarına,kültürüne uyum,orada evlenmek,amerikan kültürüne göre çocuk büyütmek,çocuğunu bir yabancı dadıya bırakmak istememek bile insanın düşünmesi gereken koşullar.Netice itibariyle haytının ortalama 25 yılını geçirdiğin,doğup büyüdüğün,herşeyini(beğen ya da beğenme) bildiğin bir ülke,senin ilken,toprakların.Öte yandan orası yabancı bir ülke.Sen ne olursa olsun yabancısın,oraya ait değilsin ve bunu hiçbir zaman değiştiremezsin.Eğer sadece daha iyi bir eğitim almak için oradaysan ve sonrasında ülkene dönmek istiyorsan,o zaman bu kadar uğraş niye?bu kadar çile, bu kadar risk neden?Döndüğün yer netice itibariyle burası olacak ise,burada hala eski hamam eski tas.Hayatını ertelemek oluyor geriye dönme çabası.Döndüğünde orada gördüğün kıymeti burada bulamama ihtimalin çok hatta olayı biraz abartmak gerekirse çalıştığın hastanede " Burası amerika değil koçum " gibi dalgalara dahi maruz kalabilme ihtimalinç ok yüksek.
Buna ek olarak orada yıllarca öğrendiğin bilgiler hep başka bir dil.Öyle öğrenmeye,öyle dinlemeye,öyle konuşmaya çalışıyorsun.ABD'de aldığın eğitimi ve bilgilerini Türkiye'ye ne kadar entegre edebilirsin,orası biraz meçhul bana göre.Dönme durumu biraz sallantıda açıkçası.
Birşey daha söylemek istiyorum müsaadenizle, ABD'de yaşamaya, oraya yerleşmeye karar vermek çok ciddi bir süreç.Çok ciddi bir karar.Buna burada öğrenciyken karar vermek durumunda kalıyorsun çoğunlukla.Yani işe şöyle 4., 5. sınıfa karar veriyor olsan 21-22 yaşındasın.Çok genç bir yaş.Karar doğru olmayabilir,görmeediğimiz,düşünemediğimiz çok faktör olabilir,biraz tecrübe sahibi olmak,hayatı biraz öğrenmek gerekli olabilir. Tecrübesizce,kısa sürede temelsiz hayallere ve neredeyse sadece hayallere dayanarak verilmiş kararlar doğru olmayabilir. Türkiye'de sağlık sisteminde olumsuz bir gelişmeye dayanarak ABD'de doktorluk yapmak istemek,olayın birçok yönünü görmezden gelmek demektir.Sonradan pişman olunabilir,halbuki uzmanlığın yapılmasını takiben daha kolay yollar ile kazanılabilme ihtimali olan başarıları,hayatının çok verimli çağlarında birçok şeyi riske atarak hayalci,ABD isminin büyüleyiciliği altında karar vermek pek mantıklı olmayabilir.Ancak bir yandan da şu husus var ki,yıllar ilerledikçe,türkiye'de bir düzen kurdukça,buraya daha fazla yerleşebiliyorsun,evleniyorsun,çoluğun çocuğun oluyor,eski gençlik enerjin kalmıyor..vb. Bu tip durumlar da ABD'de uzmanlık sürecine daha geç yıllarda atılmanın bir takım dezavantajları olarak değerlendirilebilinir.
Bilmiyorum,ben hem kendi fikirlerimi,hem de çevremden aldığım haberleri,fikirleri sentez ederek değerlendirmeye çalıştım bu anlattıklarımda.Sonuç yine garanticiliğe çıkar.Türkiye'deki sisteme bizim kafamız iyi basar.Hem liseye,hem üniversteye o tip sınavlarla girip,üniversitedeki tüm sınavları aynı sistemle geçmişiz.Bizim kafamız iyi basar dediğim de şu ki; bir sınava girersin,iyi bir puan alırsın,o puanla nereye giriliyorsa oraya girersin,sistem bu,buna yapışığız biz.Halbuki USMLE süreci böyle değil,hepimizin bildiği gibi.Daha disiplinli,daha sistematik,hatta büyük ihtimalle olması gereken de odur.Ulaş abinin de çeşitli zamanlarda belirttiği gibi sol kolu olmayan bir adam sağ koluyla sınavı çözüp cerrah olabilir bizim sistemimizde.Ama biz USMLE sistemiyle sanıyorum yeteri kadar bütünleşebilmiş değiliz.Tekrar söylediğim gibi, garanti,garanti,garanti...Garanti yok.peki USMLE ile biz nereye gidiyoruz,belli değil...

Ben kendi çevremden gördüğüm kadarıyla cevaplayacak olursam:

1)TUS u kazanınca direk kadro alıyor olmak tıpçılara millete çok cazip geliyor
2) Risk almaktan korkuyorlar
3)ÜDS nin de ingilizce istediğini veya ingilizce olmadan uzman doktor olmanın kör birine yol tarif etmek gibi olduğunu hala nalayamadılar
4)Amerika daki ekonomik krizden dolayı mevcut avantajların ilerde kaybolacağını düşünüyorlar
5)Onlar için Amerika nın tek cezbeden yanı maddi getirisi, akademik kısmını ihmal ediyorlar
6)Son olarak kendi dşüncem: dil öğrenmek TUS çalışmaktan kolay

2009 yılı için Türkiye'den 68 kişi ECFMG sertifikası almış ve bunların 57'si Türk vatandaşı . Bu sayılarla çoğu ülkenin gerisindeyiz .
ECFMG sertifikası alan sayısının bu düşüklüğü haliyle ABD'de uzmanlık yapan Türk doktor sayısının da düşüklüğü anlamına gelir . Sizce bu durumun nedeni nedir ?

- Türkiye'de doktorların çalışma olanakları yeterince iyi midir ? (ABD'deki yüksek oranda IMG'ye sahip ülkelerin ekonomik olanakları düşük ülkeler olduğunu düşünürsek . )

- Dil sorunu mu vardır ? Varsa da TUS çalışmak yerine dil öğrenmek daha mı zordur ?

- ABD'de uzmanlık konusunda Türk doktorlar bilgisiz midir ?

- Türk doktorlar ABD'de uzmanlık yapmayı istememekte midirler ? İstemiyorsa neden ?

...

Sebep ne olabilir ?