Washington University St. Louis - Göğüs Cerrahisi Gözlemcilik Deneyimi - Paylaşan : "cenan"

Ilk planda Amerika'da asistanlik egitimi almak istemeyenler icin tus tan kisa sure sonra, fazla ara vermeden kaplan kitaplarini bile okumadan sadece uw ve first aid ile steplerin alinabilecegini dusunuyorum.

Basarilar dilerim...

Merhabalar.

Ben 2011 Mayıs'ında St. Louis, MO şehrindeki WUSTL Göğüs Cerrahisi bilim dalında bir aylık gözlemcilik yaptım. Aslında bu yazıyı çok daha önceden yazacaktım ama fırsat olmadı. Şu an TUS'a hazırlanıyorum. Ama bu siteden çok fazla şey öğrendiğim için ufak da olsa deneyimimi paylaşmayı bir sorumluluk olarak görüyorum ve üzerinden çok geçmeden artık yazıya dökeyim dedim. Biraz uzun bir yazı olduğu için, okunabilirliğin artması için başlıklar halinde yazıyorum.

Neden gittim?

Aslında bu stajı ayarlarken, daha önceden çok fazla geyiğini ve araştırmasını yapmış olmama rağmen ABD'de asistanlık yapmayı düşünmüyordum. Sadece değişik bir deneyim olması için, biraz da çalışma ortamını görmek için gittim. Belki de çok beğenirim USMLE ye kasarım diye düşünüyordum. Zaten cerrahi bir branş düşünmediğim için göğüs cerrahisi gözlemciliği de benim için yalnızca bir "hava koklama" macerası olacaktı. Referans mektubu alma gibi bir düşüncem yoktu.

Nasıl ayarladım?

Ben Uludağ Üniversitesi'nde o zaman beşinci sınıftım. Bizim okulda göğüs cerrahisinde gerçekten örnek alınası, tanıyan herkesin çok sevdiği bir hocamız var. Avrupa'daki bir çok ülkeden ve ABD'den fazla sayıda üniversitede bağlantıları var. Bir de öğrencilere yardım etmeyi çok seven ve hiç bir şeye üşendiğine şahit olmadığım bir hoca. Kendisine yurt dışında staj yapmak istiyorum diye giden hemen herkesi bir şekilde bir yerlere gönderiyordu. Ben de gittim, ABD de staj yapmak istediğimi söyledim. Hoca da WUSTL'dan tanıdığı Dr. Patterson adındaki bir hocayla mailleşti ve o da kabul etti. Burada anlatmayacağım bir dizi brökratik iş dışında başka bir çabam olmadı.

WUSTL

St. Louis'deki Washington Univerisitesi aslında benim için seçim bile değildi. Yukarıda da bahsettiğim gibi tamamen tesadüf eseri oraya gittim. Ama olay netleşmeye başladıktan sonra biraz araştırdığımda "Top Medical Schools in US" gibi Google aramalarında ilk 5-10 okul içinde hep WUSTL a da rastlayınca iyi bir fakülte olduğunu anladım. Gerçi bu son yılın USNEWS sıralamasına göre baya gerilere düşmüş. Yine de okul oldukça büyük bir kompleksten oluşuyor. Barnes Jewish Hospital denen ana hastanesinin yanında, çocuk hastanesi, kanser araştırma merkezi, radyoloji enstitüsü gibi çeşitli ayrı departmanların da bulunduğu büyük bir kampüsleri var.

WUSTL'un göğüs cerrahisi bölümü de gözlemlediğim kadarıyla oldukça başarılıydı. 1 aylık gözlemciliğim boyunca iki defa akciğer transplantasyonuna girdim. Ayrıca akc. transplantı konusunda ciddi bir vaka serisi yayınladıklarını Türkiye'deki hocam söylemişti. Ama USNEWS deki Cardiothoracic sıralamasında 10 - 15 arası bir yerlerdeydi.

Genel olarak WUSTL un yabancılara yaklaşımından bahsedecek olursak, cerrahi branşlarda gözlemciliğe çok sıcak bakıldığını söyleyebilirim. Oradayken içinde bir tane Türk'ün de olduğu bir kaç gözlemciyle de karşılaştım. Ancak oradayken sorup öğrendiklerime göre, dahiliye ve psikiyatri dalları gözlemcilik olayına çok sıcak bakmıyormuş. Elective için ise şansını zorlayabilirsin demişlerdi. İnternet sitelerinde elective için yabancı öğrenci kabul etmedikleri yazıyor. Ancak ben Türkiye'ye döndükten sonra seçmeli işlerine bakan departmana mail atıp mayıs ayında orada olduğumu ve çok beğendiğimi söyleyip, "seçmeli için hiç mi şansım yok?" falan deyince, istersen bir de "curriculum office" den Randy ile konuş falan gibi bi cevap verdiler. Daha sonra zorlamadım. Belki zorlanırsa olabilir.

Nerede kaldım, kaç para harcadım?

Fakülte öğrencilerinin de kaldığı Olin Residence Hall denen yurda bir ay için $580 ödeyerek kaldım. İstanbul - NY uçuşumu THY ile NY-St Louis uçuşumu ise Delta ile yaptım. St. Louis'de iken bir hafta sonu Chicago'ya gidip 1 gece kaldım, dönüş öncesi ise NY'da iki gece kalıp gezdim.

Sonuç olarak 1 ay boyunca sürekli dışardan yiyerek ve iki büyük şehri gezerek, uçak biletleri ve yurt dahil yaklaşık $3500 harcadım. Eğer minimum para harcamaya çalışsaydım, sanırım en az $2500 giderdi.

Gözlemci olarak neler yaptım?

Gittiğim ilk gun, yabancı öğrencilerle ilgilenen memur bana yaklaşık 2 saatlik bir tanıtım yaptı. Hastanenin benimle ilgili olabilecek bölümlerini birlikte gezdik ve bana cerrahi departmanının toplantı programını her hafta mail ile attı.

Genel anlamda vaktimin çoğu ameliyathane'de geçti. Başlangıçta sabah 8 den akşam ameliyatların bittiği saate kadar ameliyathanede kalıyordum. Fakat daha sonra (cerrahi de istemediğim için) sadece ilgimi çeken ameliyatlara girmeye başladım. Ameliyatlarda hasta dosyalarını okudum ve merak ettiğim şeyleri hocalara sordum, gerçekten baya yardımcı oldular. Fakat hiç poliklinik yapmadım. O açıdan biraz eksik bir gözlemcilik oldu. Onun dışında departmanın morbidite-mortalite, literatür saati v.s gibi toplantılarına katıldım. Büyük bir kütüphaneleri vardı orada baya takıldım. Çok kapsamlı bir yayın arşivleri ve kütüphanenin üstünde şirin bir bilim müzeleri vardı. 1800 lerden kalma el çizimi anatomi kitapları v.s vardı. Gerçekten baya kıskandım.

Gözlemlerim

1) Personelinden anabilim dalı başkanına kadar herkes çok nazikti. Bir keresinde koskoca anestezi hocası ayakta kaldım diye (ki ameliyathanede herkes ayakta) bana başka bir yerden sandalye getirdi. 50 defa teşekkür ettim. İnsanlar bu iyilik perisi davranışlarında samimiler mi değiller mi bilmiyorum ama bence her durumda güzel.

2) Çalışma ortamı açısından en çok etkilendiğim şey şuydu: Çok sakin bir ortam! Bir ay boyunca bir kişi bile sinirlenmedi

Türkiye'de ameliyathane kadar gergin bir ortam yoktur. Sürekli hocalar bir şeylere bağırır, kesin bir malzeme eksiktir hıncını asistandan çıkarır v.s ABD de ise durumun bunla alakası yoktu. Örneğin akciğer naklinin ortasında anestezistin tabure devrildi. Baya gürültü ve karmaşa yaşandı. Ameliyat masası sallandı. Hoca sadece "Are you OK there?" dedi.

3) Kullanılan teknoloji bizim ülkemizden fazla üstün değildi ama sarf malzeme açısından çok rahatlardı. Bursa'da bizim ameliyathanede malzeme sürekli problem olur. Koter yakmaz, klip bulunmaz, bir öğrenci ameliyata steril giyeceği zaman bile olay olur. Hemşire arıza çıkarır. Steril önlük vermek istemez. ABD de ise hoca ameliyatı asistanın yaptığı zamanlarda soyunup, kendi yapacağı yer gelince tekrar steril oluyordu. Kıyaslama açısından bu örneği verdim. Onun dışında batticon'dan ligasure'una kadar her açıdan malzeme kullanırken çok rahatlardı.

4) Asistanlar, ameliyatlara buradaki asistanlara göre çok daha aktif katılıyorlar. Ameliyatların büyük kısmını fellow'larla asistanlar yapıyorlar hocalar kendi yaptıkları şeyleri de hep anlatarak yapıyordu. Bazen bana da anlatıyorlardı. Herhalde Türk üniversitelerindeki cerrahi eğitimiyle karşılaştıracak olursak en büyük avanataj bu noktadadır.

5) İlginç bir nokta da hastanede (hatta nadiren sokakta) dolaştıkları mavi üniformalarıyla ameliyathaneye girmeleriydi. Başta ben çok yadırgadım. Hoca ameliyattan çıkıp yemeğe gidiyor daha sonra aynı kıyafetle tekrar ameliyathaneye geliyordu. Sonradan ben de yapmaya başladım. Çünkü benden başka dikkat eden yoktu ve giyinmek çok zor oluyordu Ama maske konusunda çok hassaslardı. Büyük olaslılıkla stafilokok un burun taşıyıcılığından dolayı.

6) Sosyal alandaki eşitsizlik ameliyathanede bile hissediliyordu. 1 ayda sadece 1 tane afro-amerikan hasta ameliyat oldu. Bunu sağlık sistemine ulaşmada ciddi bir eşitsizlik olduğu şeklinde yorumladım. Onun dışında personellerin hepsi siyahi, hocaların ise hepsi beyaz tenliydi. Bu da daha ilk haftadan dikkatimi çekmişti. Şehir içi otobüslerde bile genelde sadece siyahlar ve ben oluyorduk

Sonuç

Başta da belirttiğim gibi ben tamamen Amerika havası almaya gitmiştim. Referans mektubu istemedim. Zaten bana referans olabilecekleri çok bir şey de yapmadım. Yalnızca "Burada görmekten çok memnunduk her zaman tekrar gelebilirsin" tarzı bir kağıt aldım. Bunun ise herhalde tek faydası daha sonra mektup alma amaçlı bir gözlemcilik ayarlamayı kolaylaştırması olur diye düşünüyorum. Özellikle de St. Louis'de.

Bu gözlemcilik bana en çok ne kattı diye düşünecek olursam herhalde "özgüven" derim. Bazı şeylerin sandığımdan daha kolay olduğunu gördüm. Stajı ayarlamaktan değil, Amerika'da yaşamaktan bahsediyorum. Günümüzdeki Türk uzmanlık eğitimininin tepe taklak aşağı gidişini de göz önünde bulunduracak olursak, benim gibi gezmeye gidenlere bile ABD'de uzmanlığa bir de alıcı gözüyle bakmalarını öneririm.

Şu an yoğun bir TUS çalışmasındayım. Kafamdaki en ağır basan yol ise dahiliye asistanlığına girip bir süre para biriktirdikten sonra dahili branşlarda gözlemci olarak ve sonrasında da asistan olarak ABD'ye geçmek. Tabii sağlık bakanlığının senet engeline takılmazsak. Çünkü ne olup ne biteceği tam belli olmayan bir yol için ailemden o kadar para isteyemem diye düşünüyorum ve daha 22 yaşımdayım. USMLE yi de tustan çıktıktan sonra bir iki tekrar da KAPLAN'dan atarak vermeyi düşünüyorum. Sizce bu mantıklı bir plan mı? Tavsiye'de bulunursanız çok çok mutlu olurum.

Teşekkürler.

Cenan