Harvard Children's Hospital Boston Pulmonoloji Gözlemcilik Deneyimi - Paylaşan : "nevus"

4. sınıfta iken pediatri düşünüyordum ve 3 aylık yaz periodu çok cazip geldi bana amerikada gözlemcilik yapmak için.ben de 5 ay öncesinden bostonda'kı hastanelerin pediatri bölümlerine birer birer mail yazmağa başladım.ve Childrens' Hospitalden ,pulmunary bölümünden cevap geldi.cevap yazan doktor aynı zamanda harvard CF(cystic fibrosis) araştırma merkezinin directoruydu.ve türkdi.amerikada doğup büyümüş bir türk.
klassik prosedurlerden sonra nihayet hazıran başında bostona gittim.doktor çok samimi biriydi şansıma ve türkçe biliyordu.bana ID badge almama yardımcı oldu ve 1 hafta sonra gözlemciliğe başladım.

aklımda kalanlar:
1. mutlaka hersabah düzün birşekilde herkesten önce hastanede olmak lazım,zira buna çok önem veriyorlar.ve beni bu yuzden ayrıldığımız zaman taktir etti doktor.
2.herkesten sonra çıkmak gerek hastaneden.
3. hastalarla muayene sırasında (genelde CF hastaları) beni de yanında odaya sokuyordu doktor.o sırada hastalara soru sormak çok artı puan kazandırıyor.bunun için tabiki haftalık hasta lisetisini alıp okumak ve gelecek hastaların hastalıklarını araştırmak lazım.
4.dikkatimi en çok çeken şeylerden birisi de hastaların türkiyedekinin aksıne çok daha rahat olması ve doktorla konuşurken birtaraftan iphoneden oyun oynamasıydı
5.türkiyeden giderken kalıcı bir hediyye götürmek ve ayrılmadan birgün önce yine güzel bir hediyye vermek
6.tüm personelle samimi olmak,hergün herkese günaydın demek,hal hatır sormak çok önemli ve ilerisi için bir yatırım.özellikle de bölüm başkanının sekreteri ile samimi bir arkadaşlık kurmak (zira interview almak için sekreterin seni hatırlaması önemli)
7.doktora gun sonunda o gunun hastaları ve hastalıkları ile ilgili mantıklı sorular sormak gerek.bunun için o hastalıkları iyi çalışmış olmak gerek

gözlemcilik sırasında sürekli doktorun yanında olduğum için ve 1 ay sonra sürekli aynı şeyler cereyan ettiği için biraz sıkıcı olabiliyor.ama kesinlikle bunun belli edilmemesi erek (telefonla oynamak,internete girmek gbi.)
herkes çok içten ve çok samimi.ben ilk gittiğimde kafamda birsürü düşünce vardı bana nasıl davranırlar diye amma hiçbir zaman unutmayacağım bir olay yaşadım.
her cuma yemekli bölüm toplantıları oluyor .ve ben katıldığım ilk toplantıda yemek yemedim.bunu fark eden doktorlardan birisi bana nedenini sordu çıkışta.bende müslüman olduğumu ve yiyeceklerin içinde domuz yağı ve eti olması riskine karşın yemediğimi söyledim.ve bir sonrakı ve ondan sonrakı haftalar her cuma toplantısında şehirdeki müslüman lokantaların birinden benim için özel pizza sipariş ettiler.bu beni çok etkilemişti ve tüm önyargılarımı yıktı

en çok etkilendiğim herkes çok içten,çok samimi...