Johns Hopkins Hospital Radyoloji Bölümü Gözlemcilik Deneyimi - Paylaşan : "hejar"

Merhaba arkadaşlar;

Bugun buradaki birinci haftami doldurdum. Kisaca uc kisimda ozetleyeyim.

1-) İş hayati(radyoloji): burada kullanilan programlar ve cihazlar temelde bizimkilerden cok farkli olmasa da tum yonleriyle kullaniliyor. Haliyle cok verimli oluyor. Yani ornek verecek olursak herkesin bilgisayari var ama tahminimce en iyi kullananlar onu dizayn eden muhendislerdir. Herkes cok profesyonel calismaya calisiyor. Bir filme ayirdiklari zaman bizimkinden (yaklasik) 5 kat fazla. (Ne kadar dogru bilmiyorum tabi)Klasik textbooklardan okudugumuz bu baslikta sunlar tartisilmistir seklinde anlatilir ya konular, farkettim ki adamlar gercekten herseyi tartisiyor-enine boyuna-tabi muazzam bir ego var elemanlarda. Bu ego semsiyesi altinda her hastayi cozecem gozuyle ele aldiklarindan uzun zaman harciyorlar (mesela bir hastanin hikayesinde mayo clinic, Harvard ve bilmem ne var, hicbiri cozememis, buraya refere edilmis ya da hasta kendi gelmis her neyse. Boyle olunca tabi ego goklerde oluyor haliyle)

2) Amerikan kulturu: kultursuzlugu desek yeridir cunku butun dunyadan insanlar bir arada. Herbirinin kendine ait kulturu var haliyle bir de tum bunlarin karisikligi soz konusu. ortak nokta ise 'avrupadan bir iki kat; bizden on kadar cok bir bireysellik olmasi'. Ben merkezli isliyor cogu sey.
3-) Sokak hayati: Saat 9dan sonra cikmamayi oneriyor herkes. Ciddi bir guvenlik bunalimi var. Guvensizlik diyemeyecegim de bunalimi var bir sikinti gordunuz mu diye soruyorum "dikkat et!" diyenlere kimse birsey gormemis. Sokaklar iyi gorunuyor ama nedense herkes korkuyor. Tabi bu da bir bunalimi doguruyor. Public transport igrenc denecek duzeyde cunku cogu kisinin arabasi var.

Arkadaslar ozur diliyorum harf hatalari icin. Bu android ekrandan daha fazla yazamayacagim. Uygun bir bilgisayar bulunca yazarim insaallah.