- Posts: 240
- Karma: 5
- Thank you received: 303
Son kez, eve geldim, az önce, hastaneden...
in ter wrote: İki gün önce hastaneden eve geldim...
Daha internlüğümün bitmesine iki ay var ama geri dönmeye hiç niyetim yok...
Hayatımı zehir ediyormuş gibi geliyor bu hastane...
Ben hayata dargınım, sımsıkı sarılır mı ki bana..
ben üniversitede iken cok daha mutlu imişim , bunu simdi simdi anlıyorum ...insanlar farklıdır ve farklı farklı olaylarla karşılaşır tepkileri cok farklı olur.Benim fakülte ve intörnlük yaşantım dolu dolu macera aksiyon ,ve biraz da sıkıntıyka geçti...Allahım surdan bir kurtulsmda derdim ki ;su sıralarda da yuvada olmanın hazzı , güveni bir başkaymış diyor o günlerimi mumla arıyorum !!!
ZATEN boşa dememişler
GELEN GİDENİ ARATIR....)
bu sefer saygılarmı değil herkeze HUZUR dileklerimi sunacam ...
MUTLULUKLAR...
Please Log in or Create an account to join the conversation.
- ertug
- Visitor
umc wrote: Bitti.
Mutluyum ve hüzünlüyüm.
Şimdi, ne?
Ne guzel. Simdi yeni baslangiclar, yeni kararlar, yeni heyecanlar, yeni umitler.
"What the caterpillar calls the end the rest of the world calls a butterfly."
Please Log in or Create an account to join the conversation.
Daha internlüğümün bitmesine iki ay var ama geri dönmeye hiç niyetim yok...
Hayatımı zehir ediyormuş gibi geliyor bu hastane...
Ben hayata dargınım, sımsıkı sarılır mı ki bana..
Please Log in or Create an account to join the conversation.
Ağlatacaksınız insanı...
Please Log in or Create an account to join the conversation.
Please Log in or Create an account to join the conversation.
- ertug
- Visitor
Ayın 4 ü için bana şans dileyin
Please Log in or Create an account to join the conversation.
"hayata sarılmalıyız, o size dargın olsa bile"
Please Log in or Create an account to join the conversation.
bu söz beni yataktan kaldıran güç oldu.
Please Log in or Create an account to join the conversation.
hayata sıkı sıkı bağlanmak gerek.
Please Log in or Create an account to join the conversation.
deniz wrote: "Ayrılık da sevdaya dahil.."
Atilla İlhan
Please Log in or Create an account to join the conversation.
heran hersey seninle olacak , her istediğin an sonsuza kadar elinin altında kalacak die düsünürken bir gün bir bakmışsın daha farklı bir noktadassın ... birseyleirn peşinde koşmuş durmuşsun belki cok seyler kazanmışsındır ama kaybettiğin de bir seyler var ...belki ailen belki gencliğin belkide zamanın !zamanı tutabilmek , anı cok iyi yasamak ve kayıpsızım diyebilmek cok zor ama bir o kadar da seceneklr dahilinde.Kazanımları yadsımamak doğrultusunda elimizdekinin kıymetini cok iyi değerlendirebilmek dileğiyle ; hayata sarılmalıyız o size dargın olsa bile ....
Please Log in or Create an account to join the conversation.
- ertug
- Visitor
Please Log in or Create an account to join the conversation.
Please Log in or Create an account to join the conversation.
nilufer wrote: Herkes cok duygusal seyler yazmis. Yeni nobetten cikan biri olarak garip bir ofori halindeyken duygusallik katamayacagim bu basliga sadece tebrikler darisi basima diyorum ulas abiye bir kac yil sonra (!) (yillar sonra demek gozumu korkutuyor) ayni satirlari ben de yazmak isterim
Ben de, ben de
Please Log in or Create an account to join the conversation.
nilufer wrote: ... ayni satirlari ben de yazmak isterim
Biz de okumak isteriz.
Please Log in or Create an account to join the conversation.
- drozdede
- Visitor
Please Log in or Create an account to join the conversation.
Atilla İlhan
Please Log in or Create an account to join the conversation.
Amerikayolculuğu bile onu beklerken başlamıştı.
Onu beklerken attığım bir mail sayesinde,
Hep merak etmişimdir 5 yıl sonrasını,
O hiç gitmeseydi demek hep pişmanlıklar olacak sanırım.
Bugünden itibaren her şey daha farklı ,
Herkes daha farklı olacak
Please Log in or Create an account to join the conversation.
Az önce hastanedeydim, eczaneleri arayarak hastalarıma son reçetelerini yazdım, son kez epostalarımı kontrol ettim, gelen kutusunu temizledim, masamı boşaltım, son kez bu kadar yılımın geçtiği P binası asansörlerine doğru ilerledim, son kez asansördekilere selam verdim, dışarı çıktım,son kez park yerine doğru yürürken çevreye binalara , her gün yürüdüğüm yerlere bir daha baktım. Arabama ulaştım.
Son kez, eve geldim, az önce, hastaneden...
Uzmanlığımın ilk saati içerisinde bu satırları yazıyorum...
Mutluyum ve hüzünlüyüm.
Şimdi, ne?
Please Log in or Create an account to join the conversation.